HİCRÂN

Göçebe rûhum! sen bana neler ettin, Hani uçuracaktık birlikte, bütün hazîn mâzileri?.. Neler ettin de gözlerimize söz geçiremedik, Alışılmadık yerlerde gönül koyduk birbirimize. Oysa sevmek mukâbilinden önce, anlamak lazımdı, Anlaşamadık ve soykırımı bitti bu şehrin. İhtilâller geldi geçti bu kısacık ömrümden, Sevdânın adı sanı bir gecede değişti. Önce ellerimiz ayrıldı, sonra seslerimiz, Ayrıldı sonra gökler, ayrı dünyalara evrildik. Gömüldü hasretin bağrına bütün kanun kurallar, Ödünç kelimelere bağlıydı sanki, şiirlerin elleri. Ses etmedim, sözlerim, tuzaklara tutuldu. Hükmüne mağlûp olup teslim oldum ben de, Hiçbir hüküm bu kadar tesellisiz kalmamıştı.   Zübeyde Demir